De stille stap achteruit
- geplaatst door Anne in
- Algemeen
- 22-11-2025
Er zijn van die inzichten die je onverwacht worden aangereikt, alsof iemand een klein geheim in je hand legt. Dit is er zo één: wanneer je voor een groep staat, houdt niet alleen je stem hun aandacht vast, maar ook je voeten.
Praat jij als je achteruit loopt?
Ken je dit theatergeheim al?
Niet praten terwijl je achteruit loopt, want dan verdwijnt je verhaal zo in het doucheputje achter het podium.
Spreek nooit weifelend achteruitlopend, maar zwijg.
Twee of drie passen, adem, en val stil.
In die stilte ontstaat iets wat je met woorden zelden bereikt: verwachting.
Achteruit lopen in stilte is alsof je wil zeggen: ‘wacht even, hier komt iets dat belangrijk is’. De afstand tussen jou en het publiek wordt niet groter, maar een belofte.
En daarna stap je weer naar voren om opnieuw te verbinden. Je verhaal krijgt een mooi ritme: naderen en wijken, geven en wachten. Zoals adem ademt en de golven golven.
Misschien is dat wel de ware kunst van spreken: niet alleen de woorden durven brengen, maar ook de stilte laten klinken.
Hier herken je goede sprekers/vertellers aan; zij denken na in stilte en geven het publiek de gelegenheid om te horen ( en te verwerken) wat er net gezegd is.
Heb je hulp nodig bij je verhaal op een podium: ik help je graag in mijn individuele coachings.
